Hallo, Sonja Bakker!!

Ik ben eruit! Ik lijn voor mezelf en voor niemand anders en daarom gaat het me deze keer ( hopelijk ) wel lukken :) nu alleen nog een methode vinden die bij me past!

Ik moet gezond worden/blijven voor mijn kleine man ( en grote man natuurlijk! )
Niet dat ik nu zo ongezond ben, maar ik ben gewoonweg te dik en dat kan nooit lang gezond blijven... Als verpleegkundige weet ik dit ook als geen ander, maar soms is er een moment in je leven dat je wakker geschud moet worden, voor mij was dat toen ik voor een herhalingsuitstrijkje moest voor het baarmoederhalskanker-onderzoek.
Er was gelukkig uiteindelijk niets aan de hand, maar je gaat gewoon nadenken in de week dat je wacht op de uitslag... Wat als?!
En dat had ik gewoon eerder moeten doen, waarom wachten op een diagnose van kanker voordat je je leven omgooit? Diabetes kan uiteindelijk net zo dodelijk zijn :(
Face it, in deze welvaart die wij ervaren ( ook ondanks de crisis ) leven de meesten gewoon ongezonder, mijzelf inclusief!

En daarom moet soms de knop om :D en dat valt niet mee voor een foodie, die leeft voor haar gezin uiteraard maar mijn grote passie .... ETEN! En alles wat daarmee te maken heeft.
Ik verslind kookboeken, magazines, blogs! Hou ervan om dingen uit te proberen en nieuwe dingen te verzinnen, en daarbij kom je zoveel lekkers tegen, vooral bij het onderdeel bakken!
Ik ben dus een foodie die struggelt met haar grootste passie, noem het haat-liefde maar er moet een oplossing zijn....

Ik heb geleerd van Dr.Oz ( haha! Ik weet gewoon dat je me nu keihard uitlacht, maar soms is die man best slim *proest* ) dat je eerst moet afkicken van je suiker, vet, caffeïne waar je dan ook aan verslaafd bent.... En dat klinkt best logisch, dacht ik zo.

Dus allereerst afkicken van het snoepen dan maar, en hoe ga ik dat dan doen was mijn volgende vraag....

Ik ben gewoonweg gaan "shaken"
Eiwitshakes ook wel whey/proteïne-shakes genoemd vullen goed, zijn niet vies EN stimuleren de vetverbranding :) kijk die moeten we hebben!
Dit heb ik 5 dagen streng gedaan; ochtend en tussendoor werden vervangen door een shake, lunch werd een eiwitreep, en 's avonds at ik groenten en vlees, geen aardappels..... En weet je, dit was best goed te doen, zelfs tijdens mijn nachtdiensten!
Ik ben heel stout elke dag op de weegschaal gaan staan om te kijken wat het deed, elke dag bijna 0,5 kg kwijt! Woehoo, dat gaat goed.....
In het weekend gewoon normaal gegeten, en gewoon een keer patat ( love that stuff! Can't help myself ) en de score was na 1 volle week met een fijn weekend, dat er om en nabij de 1 kg af was...
Niet zoveel als me beloofd was, maar ik was van mijn cravings af! Dit merkte ik in het weekend, ik had tussendoor geen zin meer in snoep of in een chippie in de avond, detoxen werkt dus wel, ha!

Maar ik ben gewoon gek op eten en ik snakte begin deze week gewoon naar een boterham.
Dus nu ga ik over op Sonja Bakker, ik hussel alleen wel een beetje het boek door elkaar, maar kijk zeg maar naar de lijsten en suggesties om een eigen weekmenu samen te stellen...
We gaan eens kijken hoe dat lukt, en of ik echt een beetje afgekickt ben van mijn cravings :D

Dit weekend ga ik eten bij Obba in Rotterdam, een van mijn favoriete restaurants!
Ik zal er mijn volgende blog aan wijdden :)

Lijnen.....!

Enige tijd geleden heb ik gezegd dat ik nooooooit meer ging lijnen.
Punt, klaar, uit, simpel..... Jammergenoeg is dat niet zo simpel als het lijkt.

Wat ik nu ga schrijven is niet heel filosofisch bedoeld ( mocht het zo overkomen ), maar is meer een uitleg over het waarom mijn blog de komende tijd wat anders vormgegeven zal zijn dan voorheen met enkel recepten.
Ik vind bloggen superleuk en ik heb genoeg inspiratie uit het dagelijks leven. Alleen met alle "grote" en "populaire" blogs momenteel is het voor een blogger zoals 'moi' niet altijd even leuk...
Ideeen worden gestolen ( tja het is internet, je houdt niemand tegen ) en er is niet altijd de tijd om een heel recept uit te werken....

Tijd om een klein stukje uit mijn leven te schrijven is er vaker wel en wees gerust recepten blijven er zeker komen, maar ik wil ook wat meer achter/over het persoontje Babs schrijven.... Wat doe ik zoal, waar eet ik graag ( recencies ) en wat houdt me een beetje bezig...
Dit zal niet iedereen even interessant gaan vinden, maar er is voor mij nu geen druk meer van het moeten.... This is me!

En momenteel is "me" bezig met lijnpoging 2.364,89?! In ieder geval niet mijn eerste en hoewel Rocco vorige keer goed is bevallen hou ik gewoon te veel van eten. Ik ben een echte foodjunk! Yup, that's right, I said it....I'm a junkie!!
Stap 1 van je probleem verhelpen is erkenning nietwaar?!

Deze keer heb ik me voorgenomen om met shakes gecombineerd met 'gezonde voeding' een heel eind te komen.... En ik heb mezelf een beloning in het vooruitzicht gesteld, niet geheel onbelangrijk :)

Dat doel is heel cliché een fijn avondje uit eten, maar hé ik ben en blijf een foodie en levensgenieter!
Ik wil me gezonder voelen maar nog wel het beste halen uit het leven wat erin zit samen met man en kind.....

Daar moet toch een balans in te vinden zijn?!

En geloof me het is niet dat ik een hekel aan mezelf heb, ik heb me leren accepteren hoe ik ben!
Ok, ik noem mezelf nog steeds 'stevig' terwijl ik dat station stiekem al gepasseerd ben en gewoon 'dik' ben, maar dat stukje van mij zit nog in de ontkenning :)
Ik vind mezelf een leuke meid, heb een geweldig gezinnetje, leuke baan, maar toch blijft het nog steeds aan me knagen wat als....?

Wat als ik slanker zou zijn? Zou het leven dan fijner zijn? Ja, ok het winkelen zou makkelijker zijn, maar dat is heel praktisch gedacht. Zou ik mijzelf een leuker persoon vinden?
Dat denk ik niet want dat stuk heb ik geaccepteerd...... Ik ben wie ik ben, ik hou van mezelf, heb genoeg mensen om me heen die ook van me houden, dus ik doe iets goed in ieder geval! Mensen zijn graag bij me....

Maar wat zorgt dan voor die drang naar 'slanker' zijn?!
Op dit moment is mijn lijnpoging voor mij puur een medisch iets, ik heb in mijn zwangerschap diabetes gehad en dus een groter risico om het nu alsnog definitief te krijgen. Ik werk in de zorg en heb alle narigheden goed genoeg gezien om dat niet te willen, ik wil gezond zijn voor mijn zoontje.

Maar ik blijf me dan toch af vragen of het stiekem ook niet te maken heeft met mijn zelfbeeld, de media of de mening van anderen.... Speelt dat ook mee of doe ik dit ( zoals ik echt geloof, of wil geloven ) voor mezelf?

Ik ben er nog niet uit, wie het weet, mag het zeggen!

Xx